Dopadła mnie noc!

Poniedziałek, 8 lutego 2016 · dodano: 09.02.2016 | Komentarze 0

Wychodząc z pracy punktualnie po skończonej zmianie (bez ploteczek i zbędnego przesiadywania) na szybkości przejechałam drogę powrotną do domu i już przed 15 jadłam sobie pyszne naleśniki na obiad :D
Po obiedzie nie chcąc za dużo drażnić mamuśki,że "znowu!" idę na rower po cichu bez zbędnego tłumaczenia zabrałam rower i sruuu w świat :)
Wiedziałam,że chcę jechać w stronę Wysokiego od Naszacowic, nie wiedziałam tylko czy mnie noc nie dopadnie nim się tam na górę wyspindram :D
Jadę, ,mijam Podegrodzie wjeżdżam w Rogi i już prosto aż do Przyszowej. Tam się porządnie rozglądnęłam i zastanowiłam czy aby zdążę faktycznie dojechać za jasności na Wysokie... Nie ma co się zastanawiać cza jechać, był plan trzeba wykonać :D
Mijające mnie samochody coraz mocniejsze światła mijania miały, znaczyło to tylko jedno: NIE ZDĄŻĘ!
Mimo tej świadomości i tak nie zawróciłam jadę przed siebie dalej za chwilę będzie podjazd ten na którego szczycie będzie założone Wysokie :P
Na górze wiatr w twarz no a jakże by inaczej? :P Nie mam jednak czasu się użalać nad sobą, jestem na drodze krajowej na której auta wbrew przepisom cisną po 100 km/h, adrenalina rośnie! Niby mam kawałek do skrętu w "bezpieczną" boczną drogę, jednak po ciemności, nawet z włączonymi światłami ten kawałek wydawał się wiecznością! Nie lubię jeździć po ciemku sama, baaa ja chyba wgl nie lubię jeździć w nocy!
Po tym jak na smyka wyprzedził mnie ogromny TIR stwierdziłam,że ja już chce być w domu, a gdzie to tam jeszcze! :O
W końcu po wielu "zdrowaśkach" dotarłam do bezpiecznego skrętu, ufff :P Jestem w domu, tylko teoretycznie :D W praktyce czeka mnie jakiś 5 kilometrowy szybki zjazd po ciemku! Zastanowiłam się na ile pamiętam tą drogę, tzn. na ile mogę się puścić bez hamulców żeby na wypadek ścięcia zakrętu nie wypaść z drogi :P

Dementorzy! :D

Podczas zjazdu okazało się,że samą krętość drogi pamiętam nieźle albo po prostu coś ją tam widziałam, bo nie wypadłam z zakrętu(najciemniej było na odcinku przez las!), ale nie pamiętałam gdzie jaka dziura :D
Suma sumarum jednak to nie było najgorsze! Najgorsze w tym wszystkim były wylatujące znikąd psy, które chciały mnie zjeść ze złości,że im wieczorną ciszę zakłócam :P Ja w strachu, one w strachu, ojeju! :D
Po wyjechaniu z leśnego kawałka w końcu wpadłam na "cywilizowany" odcinek z latarniami, ale to tylko chwila! Przede mną jeszcze jeden kawałek z lasem, ale to już całkiem niedaleko od domu :P Pozwoliłam sobie nawet na chwilę stopu na fotkę, ale telefonem to se w nocy mogę :p
Jadę dalej i dojeżdżam do domu, w końcu! :D
Po wczytaniu danych ze stravy okazało się,że i QOMa zaliczyłam... To pewnie ze strachu :D