Pora podsumować :D

Niedziela, 31 grudnia 2017 · dodano: 20.01.2018 | Komentarze 0

Życie kręci mi się ostatnio nie tylko wokół roweru... ;)
Wybiłam się z rytmu blogerskiego,a fajnie by było podsumować w końcu rok 2017...

Zaczął mi się on standardowo w styczniu.
Ostatnie "zimy" są dla kolarzy znośne (nie mylić z przyjemnymi :P), więc nie mam oporu wyjść parę razy w miesiącu na rower.
Nie jest to tak przyjemnie spędzany czas na rowerze jak w letnich miesiącach, ale z braku laku...

Jak się chcę to można ;)

Styczeń nie był jakiś super ekstra zawodowy, bo były TYLKO 3 wyprawy (w zimie to jak na koniec świata), 148 km i blisko 6 h w ruchu.
Więcej biegałam niż kręciłam.
Chociaż SPINING też dał mi mocno popalić. Ale on się nie liczy! :P

Luty już coś więcej pozwolił się powozić. 
Całe 6 wypadów na rower i 311 km w nogach, a na zegarku 12h jazdy,ale...ciągle żałowałam że nie wyjadę do Calpe :D

Im bliżej wiosny tym apetyt na rower coraz większy,ale i czasu mniej boooo serducho zabiło w rytmie cha-cha!
Marzec za pasem, a mi jakoś tego roweru mniej trzeba niż zwykle, wolę czas spędzać z NIM!
Kurde serio? To się na prawdę zdarza, nawet MI ha! :D 

No nic udało się na tyle ogarnąć że pojawiła się pierwsza setka wokół Popradu i pytanie:

"Czy ja naprawdę aż tak kocham ten rower?" :D
Po raz pierwszy udało mi się załapać na podhalańskie Krokusy, na które wybraliśmy się z Marcinem i Pauliną.
Piękna sprawa! <3


#wgórachjestwszystkocokocham <3
Mimo wszystkich wyborów którymi serce kazało rządzić zrobiłam 13 niedalekich wycieczek, 759 km i wysiedziałam 29 h na rowerze :P

Kwiecień,no kwiecień to dopiero był armagedon:D 
Remont w domu,miłość coraz poważniejsza i wesele siostry za pasem, szok! 

Wybrać się na rower w tym wszystkim, to jak być na gigancie :D

Pojawiły się pierwsze kolarskie zgrupki:

...i pierwsza kolarska opalenizna:

Zaczyna się znowu kręcić :D

Lecą kolejne stówki na liczniku. Pierwsza Knurowska w roku zaliczona i walka z czasem, bo do wesela zostało trochę ponad 2 tygodnie :D
Czad,bo i tak udało się zrobić 12 tripów, 901 km w czasie 34h :P

Maj, no maj to już przeszedł sam siebie :D
Zaczęłam go od nieszczęśliwego spotkania mojego palca z krajalnicą...!!!
Wyrzuciło mnie to z kolarstwa na cały pierwszy tydzień maja...
Wolny tydzień!

Nie, do wesela się to nie zagoiło :(
A tak serio strasznie mnie serce bolało przez ten wypadek, strasznie! :O

Najgorsze było to, że wiedziałam że ekipa szykuje się na Bieszczady,a tak potraktowany palec nie zagoi się w 6 dni :(
I co? I jajco! :P
I tak pojechałam z nimi, no bo jak nie jechać? :D 

Palec bolał jak sam skurczybyk, ale pochuchany i podmuchany dzień wcześniej przez NIEGO miał wytrzymać wycieczkę.
Ale kiedy już nad Soliną dowiedziałam się że nasza "wycieczka" miała mieć długość koło 140 km z ponad 2500 m przewyższnia (!!!)
nawet chuchanie na palca nie pomogło :D
Do tego ta paskudna pogoda, deszcz i zimno! Fuj!
Ale że co,że ja nie dam rady?! 
No to patrzcie:

Nie do zajechania :D

Po Bieszczadach przyszła pora na wesele <3
Wtedy to nawet mnie nie ciągło na rower.
Nie było kiedy :D
Goście,goście,miłość. Imprezy,imprezy,miłość. Hulanie,hulanie,miłość i....powtórz :D
Tak przez 2 tygodnie :D
Kiedy po weselu wróciłam na rower, nie wiedziałam jak się na nim jeździ, a nie jeździłam tylko jeden tydzień :D

Kolejne tripy kolejne stówki, w sumie nawet nie wyszedł ten maj jakoś źle :P
11 wycieczek, 942 km, 36h w ruchu :P

Czerwiec połowa roku za mną i zasadnicze pytanie:
Czy ja jadę się w lipcu ścigać w Tatry?
No właśnie czy ja się tam nadaję? :P
Matko nie wiem, przecież mi się wydaje,że ja w ogolę nie jeździłam jeszcze na rowerze w tym roku! :D
No nic, zapisana jestem. Zapłacić za start mogę nawet w dzień zawodów.
Zobaczę, ale nie mam jakiegoś parcia (jak rok wcześniej), niech się samo dzieje :D
Były jazdy do i szlify po pracy.
Były upały i był On.
Była praca w domu, była praca w klubie!
O matko tyle do ogarnięcia i jeszcze ten rower :D
Było fajnie,bo było lato! Kocham lato!
Coraz ambitniejsze wycieczki. Coraz dalej. Coraz wyżej. Testowanie swojego organizmu.
 
Była szosa.

Był góral.
Kolejne wesele w rodzinie za pasem, ale już mniej angażujące, więc rower aż tak bardzo w tym wszystkim nie cierpiał :P
Jeździłam kiedy mogłam i co mogłam,aż postanowiłam że jadę, jadę na Tatra Road Race, a co mi tam!
Po 15 wycieczkach,994 km 39h na rowerze, jadę tam!
Dla zabawy, dla towarzystwa, dla ekipy która to wszystko organizuje, przecież ja ich kocham :D <3

Lipiec zaczął się od drugiego wesela w roku.
Nie wpłynęło ono jakoś znacząco na moją "formę" (co to jest forma? :P), ale było cały tydzień przed wyścigiem, no cóż...
Życie amatora nie kręci się tylko wokół roweru ;) 
Pojechałam!

Zeszmaciłam się jak nie wiem, do podium w kategorii (i powtórki wyniku z zeszłego roku) brakło mi uwaga... 55 sekund,ale nie żałuję :P

Kocham tam być! <3

Po wyścigu straciłam sens jazdy na rowerze.
Znajomi ciągli to tu, to tam, no i namówili też po raz drugi w życiu na pielgrzymkę na Jasną Górę.
Nowe doświadczenia, nowe znajomości, ja lubię nowości :P
Fajnie tak 3 dni rowerowej włóczęgi, bez żadnych obowiązków :D

Lipiec był już "konkretnym" miesiącem, w końcu strzelił tysiąc na rowerowym liczniku, w końcu jakoś to wyglądało! :D
15 wycieczek, 1039 km i prawie 43 h na rowerze, ładnie :D

Nastał sierpień.
Miesiąc Rajdu wokół Tatr (dla mnie to takie Boże Narodzenie w lecie :P)
Miesiąc w którym rok rocznie biorę urlop i robię co mi się tylko żywnie podoba :D
Tak było i teraz.
Plany grube, ale zaś brutalnie zweryfikowane przez życie :O
4 sierpnia, TdP Gliczarów i mój potężny dzwon na rowerze.
Cud,ale żyje!

 A było tak fajnie...

Długi powrót do odważnej jazdy na rowerze i pytanie o sens tej pasji...
Zaczęłam się bać roweru, ale równocześnie nadal chciałam na nim jeździć ;)
Musiałam odreagować.
Wybrałam się z ziomeczkami na parę dni w Karkonosze, zostawiłam na chwilę rower.
Pomogło <3 
Po powrocie z większą miłością do roweru (bo ta druga się nagle skończyła lol) i z chęcią, znowu "uczyłam się" cieszyć z jazdy na rowerze ;)
Mój znany wśród rowerowych znajomych styl zjazdów "na Sagana" poszedł w zapomnienie.
Zaczęłam bardziej na siebie uważać,ale i tak było fajnie :D
Koniec sierpnia, to mój najukochańszy Rajd wokół Tatr i miliony pięknych chwil i wzruszeń :P
Mimo wielu moich obaw i wspomnień z lat ubiegłych, nie wyobrażałam sobie tam nie być :P

Kocham tą imprezę i tych ludzi miłością dozgonną :D

Oni mnie też ^^

Kolejny wakacyjny miesiąc wykorzystany na 110%!
16 tripów,1116 km w nogach i ponad 46h w siodełku.
Uwielbiam! :D 

Wrzesień to powolne przygotowywanie się do zimy :D
Coraz krótsze dni, coraz zimniej, coraz mniej słońca i ochoty do wyjścia na rower :P
Mimo wszystko ciągle starałam się czerpać radość z każdego wykręconego kilometra.

I czekałam na ten bumm jesieni.
Tych kolorów i tego wszystkiego co kojarzy się z babim latem.
Trochę się doczekałam:

Patrząc na ilość wrześniowych wycieczek  (w liczbie 8) i na ilość kilometrów 499 (ledwo 500!!!) i czas tylko 19 h na rowerze, to albo mi się nie chciało albo pogodzie :P 
Zostańmy przy pogodzie i weselnym "ona temu winna " :D

Październik, to typowe babie lato, z masą kolorowych liści i radości z możliwości dalszej jazdy na rowerze :D

Bym rzekła było ładniej niż we wrześniu :)

Nie było jakichś super ekstra tripów, chociaż udało się po raz kolejny w roku objechać dookoła Przełęcz Knurowską, a koniec końców miesiąc wyszedł troszkę lepiej niż poprzedni ;)
Niby też 8 wycieczek, ale przy 525 km i 20 h jazdy, dobrze jest :P

Listopad, to miesiąc kolarskiego bajabongo :p
Niby początkiem miesiąca miałam ochotę wybrać się na drugą edycję Rajdu wokół Beskidu Niskiego do Gorlic, ale w dniu Rajdu trochę zaniemogłam :P
Później Tomek pożyczył mi trenażer, więc jak mi się bardzo chciało roweru, nie pchałam się w to zimno tylko zaczęłam przekręcać się w pokoju.
Niby spoko,ale kolarstwo, to przede wszystkim widoczki i ten podmuch świeżego powietrza na policzku, a nie 4 ściany i kupa potu na oczach... 
No cóż.
Koniec końców zaliczyłam 2 (słownie DWA) tripy na w sumie 102 km w ciągu 4h, słabo...ale jak bajabongo to bajabongo :D

Grudzień był strasznym miesiącem, bo mi jakoś serce z tęsknoty za wszystkim pękało!
Aleeee i tak ciągle udało mi się wyjść z rowerem na pole.
Całe 2 razy. 60 km w "grudniowych" nogach. Prawie 3 h jazdy w zimowym/smogowym powietrzu :D
Szał!

Z Traktorem, bo Bianka w trenażerze zapięta, jak wiezień w więzieniu czekała (i czeka nadal) na wiosenną wolność :P
Dzień krótki,mało czasu i ochoty na wszystko.
Co ja się będę rozwodzić, byle do wiosny moi kochani! :P


Reasumując:

Patrząc na wydarzenia z całego roku, uważam że rok ten był może nie najlepszy, ale obfitujący w wiele wydarzeń na wielu płaszczyznach mojego życia ;)
Zaliczyłam dwie wg mnie najlepsze imprezy roku Tatra Road Race i Rajd wokół Tatr!
Dwie porządne gleby: jedną rowerową i drugą prywatną.
Jednak udało mi się nie zabić, a nawet cieszyć z kolejnych zdobywanych kilometrów i doświadczeń.
I strasznie się cieszę,że wszystko potoczyło się jak się potoczyło, bo wiele mnie to wszystko nauczyło :P
Nie chwaląc się, ale uważam że jestem o wiele mądrzejsza niż byłam jeszcze w 2016 roku! :D 

Może trochę późno, ale....
Zakręconego 2018 roku Ziomeczki <3 :p

Powietrza mi trzeba było :D

Środa, 27 grudnia 2017 · dodano: 28.12.2017 | Komentarze 0

Święta, święta i po świętach :P
Życie ;)
Czy przesadziłam w święta? Nie, nie było kiedy ;)
W wigilię z tęsknoty nie miałam apetytu, w Boże Narodzenie miałam za dużo gości, a w Szczepana miałam dość :D
Mimo wszystko potrzebowałam powietrza!
Wczoraj tak szybko wracałam z pracy,że aż mnie na pierwszym skrzyżowaniu dopadł korek...
Boszsz gorzej jak przed świętami :O
Myślałam,że czmychnę raz dwa, a to trwało i trwało....
Słońce chowało się coraz niżej :(
Rozkminiałam od rana czy to będzie trenażer, czy Traktor, a kiedy w ciągu dnia patrzyłam na tą słoneczną (chociaż wietrzną pogodę),żałowałam że nie mam na drugą zmianę, o jak ja bym się powoziła <3
No nic jadę do domu i stwierdzam,że i tak pójdę na pole pojeździć, tlenu mi brakuje ;)
Nic że będzie zaraz ciemno, jak nie będzie zimno, to nie zginę ;)
Pojechałam na Stary Sącz i tam się pokręciłam,bo dużo światła mają :D 

Wróciłam do domu coś po 17, już w totalnej ciemności, ale zadowolona iiiii głodna jak wilk! Przecież obiadu w tym pośpiechu nie zjadłam, cza nadrobić :D
Może dzisiaj też się powożę? :P

Po co komu zima? :O

Wtorek, 12 grudnia 2017 · dodano: 16.12.2017 | Komentarze 4

Jeju jak człowiek jest ciepłolubny, a do tego uwielbia się włóczyć na rowerze, to zima jest ostatnią porą roku, jaką by ten człowiek do szczęścia potrzebował :O
Tak trochę umarłam nie jeżdżąc na rowerze. Brakuje mi tlenu. Serio!
Kręcenie w pokoju, gapiąc się w telewizor i oglądając zaległy odcinek eMki z zeszłego tygodnia drugiej zmiany wcale nie jest przyjemne!
Ja potrzebuję po prostu powietrza!
No więc skoro dorwałam dnia wolnego od pracy, a pogoda bardziej przypominała wiosnę jak grudzień, no to kurczę nooo pojechałam :D  
Że Bianka zapięta w to narzędzie tortur w pokoju,zabrałam Traktor i krótkie rozpoznanie po dawno nie jeżdżonym terenie zrobiłam.
Jej <3

To zdjęcie chyba wyraża więcej niż tysiąc słów co? :P

Czekam na lato albo na kolejne wolne dni w wiosennej pogodzie inaczej nie jeżdżę :D
Ahoj!