Dolinka #2 (17) coffee ride! :P

Piątek, 19 maja 2017 · dodano: 20.05.2017 | Komentarze 2

Prawie spontaniczna wycieczka :)
Kiedy wracałam we czwartek z pracy i stojąc w korku chciałam się żywcem usmażyć w iżonowozie, obiecałam sobie,że już nigdy na taki upał nie będę ciągła auta do pracy!
Rower, rower i jeszcze raz rower!
Nie dość,że bez korków, to jeszcze "klima" działa :D

Wstałam więc rano 15 minut wcześniej niż zwykle, ubrałam się, zabrałam plecak i pojechałam w ten piękny, letni poranek!

Tak wyglądam po 5 rano!
Totalne Nemo! :D

Siedząc w pracy, czekałam do godziny 10 i szybkim myczkiem, pojechałam do chłopaków na serwis,prosząc o litość dla Bianki :D
Po ostatnim czyszczeniu bębenka, smar tak się nie mógł ułożyć,że czułam jakby mi koło ciągle samo hamowało!
A może to jednak brak w ostatnim czasie regularnej jazdy? :P
Cokolwiek to nie było, wymagało fachowego oka :)

Wstępnie Arturo był sceptycznie nastawiony do nagłego serwisu mojego roweru,ale od słowa do słowa obiecał że do końca mojej pracy, rower będzie gotowy!

Siedząc w pracy, w sumie tuż przed jej zakończeniem, z głupa napisałam wiadomość do grupy, czy jest ktoś chętny na rower po 15.
O dziwo, udało mi się zebrać 6 osób! 
Super, bo miałam ochotę przekręcić Dolinę Popradu, a patrząc na wiatr, (który wiał z za dużą prędkością jak na rower,) zajechałabym się sama!

Z pracy wyszłam troszkę wcześniej i z buta, na cywila przeszłam się po serwisowany rower.
Omatkobosko jaka lampa, jaki skwar! Super!

W serwisie rower zastałam jeszcze w częściach:

Ale Artur czując presję czasu (wiedział,że się umówiliśmy na Dolinkę), dwoił się i troił,żeby zdążyć na czas :)
Przy okazji pokazał i wytłumaczył co mi przeszkadzało w lżejszej jeździe na rowerze.
Prawie pikuś! 

Czekając na rower, patrzyłam na zegarek i zaczęłam kombinować jak tu sprawnie wrócić do klubu po ubrania rowerowe,żeby nie opóźniać bardziej naszego tripa.
Zapytałam Michała, o rower zastępczy i dostałam...rowerek teściowej! :D 

Mówię Wam pół miasta się za mną oglądnęło! :P
Jechało jak czołg, ale na pewno pozwoliło szybciej dostać się do klubu.
Kiedy się przebrałam zaś zonk, bo nie mam gdzie, bidonów włożyć!
Upchałam je i batony do kieszonek koszulki i już w wersji euroPRO wróciłam na serwis!

Mówię Wam jest moc!

Kiedy Bianka cała i zdrowa wyjechała ze stajni bikeatelier, ogłosiłam wyjazd i tym sposobem, w 3 osoby wyruszyliśmy w kierunku Nawojowej.
Tam na przystanku miał czekać Marek, Artur i Mirek, ale że o umówionej 15.15 my dopiero wyjechaliśmy spod sklepu, pojechali bez nas :)
No nic Andrzej nas trochę podholował, a kiedy stwierdził,że zawraca obydwoje z Bartkiem próbowaliśmy dogonić niecierpliwych :P 

Mieliśmy nadzieję,że na Krzyżówce ich złapiemy i tak też się stało!
Super, bo we dwoje gonić pod wiatr, to tak jakby popełnić samobójstwo!

Z Krzyżówki odbiliśmy na Tylicz i dość fajnym tempem ruszyliśmy w kierunku Muszyny.


Pierwszy raz jechałam tą drogą, ale droga warta grzechu!
Po wcześniejszej walce z wiatrem do Krzyżówki, sceptycznie byłam nastawiona do dalszego pedałowania, ale dzięki tej drodze, wiara w sens dalszej jazdy wróciła! :p
Pięknie, poprostu pięknie było!
Panowie, nie dali mi poczuć się gorszą czy słabszą! W sumie wcale nie jestem od nich słabsza! :D 
Moje zmiany nie były ani wolniejsze ani krótsze od ich zmian!

Po dojechaniu do Muszyny, zatrzymaliśmy się przy wodopoju,który okazał się...wyschnięty!!!


No nic!
W Piwnicznej na pewno wody nie braknie! 
Kilka chwil oddechu i szybkie wciągnięcie czegoś na ząb i jedziemy dalej :)

Marek z Arturem zostali z tyłu, a ja z Bartkiem i Mirkiem ciągneliśmy w szybszym tempie po tych równych asfaltach i w pięknym krajobrazie.

Mirek i Artur-nie wiecie co dobre! :D

Po dojechaniu do Piwnicznej zatrzymaliśmy się przy źródełku Piwniczanki, zatankowaliśmy bidony do pełna i gaz do Rytra, bo tam zaplanowaliśmy coffee breaka! :P

Po dojechaniu do Villi Poprad oczom ukazał się jeszcze lepszy widok, niż wzdłuż całej pętli nad Popradem :)

Legenda głosi,że w sezonie można poleżeć sobie tutaj na leżaczkach :)
No więc, szukamy leżaczków!

Postawiliśmy całą Villę na nogi, coby nam poleżeć dali :D

I dopięliśmy swego! :P
Leżaczki dostaliśmy, kawę i ciacho też!

Czego więcej do szczęścia potrzeba?! :P

Najlepszy tekst Marka:
"Iwona ściągnij kask, chce widzieć jak naprawdę wyglądasz?!" :D 
Umarłam! :D :D
Tak to jest kiedy widzimy się tylko na rowerach, w całym kolarskim mundurku! 

Tak nam było przyjemnie,że do domu wracać się nie chciało :P
Chcieliśmy czy nie pora najwyższa, bo już chwile po 19!
Do Starego Sącza jeszcze razem, a tam na rondzie każdy w swoją stronę.

Świetny, spontaniczny (że tak powiem) trip, który mam nadzieję powtórzy się jeszcze nie raz w tym sezonie!