Coś się skończyło....

Piątek, 6 kwietnia 2018 · dodano: 08.04.2018 | Komentarze 4

Długi i ciężki był to dla mnie tydzień....
Święta zapowiadały się fajnie.
O ile w Wielkanoc miało być rodzinnie i spokojnie, o tyle w Lany Poniedziałek myślałam, że się trochę dotlenię chociażby krótką przejażdżką.
Plany były zacne, ale mój dziadek jak to całe życie dowcipniś myślał, że jak w Prima Aprilis umrze, to nam zrobi śmieszny żart...
Niestety żart mu nie wyszedł.
Ani troszkę nie było to śmieszne dziadku <3
Ludzie świętowali, a nam zatrzymała się czasoprzestrzeń. Poniedziałek, wtorek, no i dzień pogrzebu środa.
Żyliśmy jakby obok życia i innych ludzi, dziwne uczucie.
Czemu wspominam tu o dziadku?
Ano temu, bo to on niezmordowanie uczył mnie jako smarka jeździć na rowerze i to on do ostatnich swoich dni przeklinał fakt,że mnie ten rower tak cieszy i że się tak (według niego) na nim męczę... Coś się skończyło...
Długo by tu o tym pisać,ale dziadka nie ma, my musimy sobie żyć dalej, taka kolej rzeczy.

Po tych kilku dniach oderwania od rzeczywistości i najgorszym z możliwych obrządków jakim jest pogrzeb jednej z najbliższych osób w domu od czwartku trzeba było wrócić do pracy i codziennych obowiązków.
Chciałam iść na rower, mimo że od poniedziałku kicham i smarkam, ale nawet w pracy stwierdzili że to przez brak roweru :D
Chęci miałam, czas miałam, ale pogoda zrobiła mnie w konia.
Całe do południa kiedy ja byłam w pracy świeciło i grzało, a jak ja tylko skończyłam zmianę i wróciłam do domu zaczęło padać :O
W piątek za to od rana było bardzo zimno, ale późnym popołudniem zrobiło się na tyle przyjemnie,że już nie wytrzymałam i pojechałam :)

Albo mnie to zabije albo mnie wyleczy.
Pierwotnie zakładałam,że będzie to płaska rundka do Piwnicznej, ale jak tylko ujechałam pierwsze 3 kilometry, telefon od mamy, kilka poleceń i już wiem że trasa będzie inna :)
Chcąc nie chcąc z płaskiej Piwnicznej wyszła stroma Trzetrzewina, ale w sumie nie było mi tam źle :)

Zawsze to jakieś poważniejsze przepalenie nogi :P
Pewnie że się w górę wlekłam jak mięczak, ale nie przejęłam się za bardzo, czując że się duszę od zatkanego nosa i płuc :D 
Zresztą mało teraz jeżdżę, więc wiadomka że płuca nie wydolą helloł!

Wracałam do domu już w sumie o zachodzie słońca,ale byłam bardzo zadowolona że przejechałam kawał konkretnej trasy :)
Oby tak dalej :)