Pielgrzymka dzień I. Trzetrzewina-Racławice.

Piątek, 28 lipca 2017 · dodano: 01.08.2017 | Komentarze 2

W tamtym roku sobie odpuściłam, bo nie wiem czemu,ale chyba dlatego,że dzień wcześniej złapałam gumę i mi opadły morale :P
W tym roku jak sobie poustawiałam dziewczyny w pracy tak,żeby wiadomo było że mnie nie ma, tak nie pozostało mi nic innego jak po prostu zapisać się i pojechać :P

Nie przeżywałam tego jakoś tak bardzo, przed pielgrzymką, ale już w piątek duch pielgrzymkowy ożył :P 
Obudziłam się o 5:15 i pierwsze co sobie pomyślałam,to fakt,że następna noc w którą pewnie się wyśpię, to będzie dopiero ta niedzielna :D
Lux!

Zjadłam delikatne i szybkie śniadanie iiii fuck, telefon mi się zaczął aktualizować :D 
No nic pakuję go do kieszeni i on niech się tam odnawia, a ja pędzę podbijać Trzetrzewinę :D

Msza rozpoczynająca całe zamieszanie miała się rozpocząć o 6.30 no więc musiałam nieźle naciągać nogi żeby na nią zdążyć.
Nawet brat, który dowiózł mi tobołki, zatroskany dzwoni o 6.26 gdzie jestem, bo tam już tłumy pod kościołem :P
Spoko będę na czas :D

Msza jak każda inna, modlitwy o pogodę i szczęśliwą podróż iiii shit!!! zaś nie byłam do spowiedzi przed pielgrzymką :D
Spoko nadrobię wieczorem, bo ksiądz obiecuję,że po spowiada gapiów :)

Po mszy krótka odprawa przez Łukasza i jedziemy ;)

Z początku sama nie wiedziałam jak się ubrać, bo pod Biczyce się zgrzałam, z potem na mszy ostygłam :P
Ostatecznie ściągłam koszulkę z długim rękawem i wystartowałam całkiem na krótko.
Przecież na pewno będzie ciepło!

Ruszamy razem, jak zawsze: ja, Marcin, Jacek,Kinga,ale oni jak zawsze jadą za wolno :P
Więc za chwilę jedziemy już tylko we dwoje.
Jedziemy  trasą którą aż do Jurkowa mniej więcej znam, bo to jeszcze "nasze" okolice.
W Łososinie pierwszy postój, bo tam część chętnych na 3 dniowe włóczenie się czekała na nas.


Najgorszy-bo najbardziej ruchliwy odcinek to ten od Łososiny aż do Jurkowa.
Na szczęście wszyscy pokonaliśmy go bez problemów :)
Dopiero teraz, w Jurkowie zaczynam się patrzeć na znaki :P

W Porąbce Uszewskiej modlitwa przy Grocie Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes...

Tam za kościołem podobno sztajfa i segment...

Ale nie jedziemy tam, zupa stygnie :D

Pauza na obiad iii



...ta sama zupa kalafiorowa i te same rogaliki :P

No nic darowanemu koniowi się w zęby nie patrzy ;)
A tak serio to byliśmy sporo przed czasem, bo na obiad kazali nam być nie wcześniej jak na 12, a jest 10:40...
No nic pomogliśmy gospodyni poukładać krzesełka i nakryć do stołu :P


Po obiedzie dojeżdża do naszej dwójki Piotrek, który tą pielgrzymkę jedzie po raz drugi.
Daje radę jak na swoje niejeżdżenie :)
Na jego nieszczęście, dostaje biegunki!!! po zupie, więc szukamy domu i gospodarza, który pozwoli mu ulżyć :D
W ostatniej chwili chyba pojawił się gościu który był przed domem i pozwolił mu skorzystać z toalety ;) 

Jedziemy razem dalej i w pewnym momencie dojeżdżamy do grupki szosowców.

Tu Piotrek odpadł na swoim crossie.

Mi i Marcinowi się udało, bo podpięliśmy się pod pociąg w najgorszym miejscu dzisiejszego etapu.
Taaak to ta dłuuuugaaa, odkryta prosta do Koszyc, która gdyby nie cały zaprzęg, wypruła by nam płuca :P

Tu też mogliśmy podziwiać Wisłę, przez którą przejeżdżaliśmy, a w Koszycach na ryneczku chwilę odsapnąć ;)

Dalej kierowaliśmy się na Proszowice.
Później już do samych Racławic ciągneliśmy z naszą "nową" grupką szoszonów ;)

Dobrze,że nie robiliśmy już żadnej większej przerwy, bo uchroniło nas to na samym końcu przed ulewą i burzą!
Po prostu udało nam się :)
Tyle co zaparkowaliśmy rowery pod plebanią, w której mieliśmy spać iii już zaczęło padać!

Tyle z naszego szczęścia :P

Bo na nieszczęście złożył się fakt,że w busie wiozącym nasze tobołki, odpadło koło iiii na ręczniki i czyste ubrania musieliśmy czekać jeszcze z dobre 4h :O
Skoro tak się sytuacja przedstawiała, postanowiliśmy z chłopakami skoczyć do miejscowego sklepu, bo żołądki przyklejały się do pleców, a najbliższa pizzeria oddalona była od nas 15 kilometrów...


Pod sklepem "żulerka" iiii możemy wracać i dalej czekać na ubrania.

Krzywda się nie działa, a przynajmniej zajęłam sobie dobrą miejscówkę do spania :)

Kiedy w końcu bus zajechał pod plebanię, szczęśliwi wszyscy którzy już dojechali do noclegu, ustawili się w kolejce do kąpania :D
Mi się udało, bo nie dość,że mój bagaż był w sumie na wierzchu w samochodzie, to jeszcze Krzysiu jak dżentelmen wpuścił mnie przed siebie pod prysznic i wykąpałam się jako druga ze 130 osób :D

Później zaczęła się integracja, apel iiii do spania, bo jutro pobudka o 6 rano!
Wczas! 

PS: No i do spowiedzi przed apelem zdążyłam :D