Who is the boss? :D

Czwartek, 11 października 2018 · dodano: 12.10.2018 | Komentarze 3

Wiecie,że jazda na rowerze nigdy się nie nudzi? :P
Wiecie!
Wiecie,że jak jest taka pogoda jak teraz, micha się podwójnie cieszy?
Wiecie!
Wyżyć się nie mogę na tym rowerze, cały rok jazdy, a mi mało i mało! ;)

O jak ja drobiłam nogami w pracy,żeby już, JUŻ być na rowerze!
Kiedy się w końcu doczekałam, z ogromnym zdziwieniem odkryłam,że dwie warstwy ubrania na górze, to zdecydowanie za dużo!!!
Matko, już wyjeżdżając z domu, miałam ochotę się rozbierać :D
Świetna ta pogoda!
Koniec końców nie rozebrałam się, bo po prostu szkoda mi było czasu, na takie zabawy.
Dzień zdecydowanie za szybko nam już ucieka :o

Połowa października, a ja dalej na króciaka, no love so much!

Pojechałam w stronę Łącka z zamiarem zwiedzenia Ochotnicy i tak się kierowałam ;)
Po drodze podziwiałam przepiękne okolice w jesiennej szacie, które na prawdę powodowały jeden wielki AHHHH.... <3

Nim dojechałam do Ochotnicy, w Zabrzeży konieczny mi był postój, bo przecież ja od rana na samych bułkach, bo na obiad mi szkoda było czasu :D
Rozumiecie?
Obiad, to pół godziny w plecy. Zasiedzenie obiadu w brzuchu kolejna godzina w tył!
I co? I noc, a nie rower!
Weszłam do pierwszego lepszego sklepu i naładowałam do kieszonek mnóstwo kalorii :D 

Bo tak smakuje życie...! :D
Po zjedzeniu z automatu połowy zapasów, ruszyłam dalej mając nadzieję,że w Ochotnicy jeszcze działa zachodzące słońce...
Niestety nie działało :(
Zjechało już za otaczające tą miejscowość drzewa i lasy, pozwalając całej wsi jak długa i szeroka pozostać już w cieniu do kolejnego ranka :P
A szkoda, bo na prawdę miałam ochotę przejechać ją całą :P
Chociaż patrząc na czas mojej jazdy, pewnie by mi dnia brakło i dopiero wtedy bym zmarzła i podziękowała sobie w duchu za zabranie drugiej warstwy :D
Kiedy stwierdziłam,że jazda przez tą wieś nie ma sensu, bo nie ma słońca i nie ma kolorków, zawróciłam.
Zawracając, zauważyłam świetne miejsce na pstrykanie jesiennych fotek!!!

Ekstra co? :P
Tak mnie wena twórcza wzięła,że pstrykałam i ja i pstrykał samowyzwalacz.
Kiedy to samowyzwalacz miał rozkaz pstryknąć, ja bawiłam się w modelkę :D 
Patrzcie na efekty mojej "ciężkiej" pracy :D
Pracy kolarza, amatora i do tego fotografa laika:

WHO IS THE BOSS? :D



Tyle!
Fajne nie? :P

Kiedy pokazałam tą sesję Chopusiowi zapytał:
"Co Ty wozisz ze sobą jaki stojak, czy co?"
Ja mu na to weeeeź, stojaki są dla amatorów!
Ja wykorzystuję elementy przyrody i nie tylko :D
Są kamienie, są korzenie no i jest bidon! :P
I nie trzeba żadnego trzepackiego stojaka :D

Kiedy ogarnęłam,że już przed 17,a ja mam ze 30 km do domu, zwinęłam "sprzęt", ubrałam kamizelkę, (bo już ostygłam) i ogień w kierunku domku <3
Po wyjechaniu z mojego fotograficznego azylu, stwierdziłam jednak,że nie ma się gdzie śpieszyć, bo na "normalnym" terenie i poza Ochotnicą jeszcze spoko dnia jest. 
W drodze z Łącka na Czarny Potok musiałam się rozbierać, bo kamizelka, to jednak było za dużo :P
W tym momencie przeleciało mi przez myśl,żeby wracać przez Łukowicę i dalej przez Przyszową do domu.
Jeśli tak,to w Czarnym Potoku odbić za kościół i chwilę się jeszcze powspinać,ale patrząc jak szybko zjeżdża słońce, zaniechałam tego pomysłu!
I bardzo dobrze, bo jadąc normalną drogą i tak już prawie po ciemku wróciłam, a co dopiero by było jakbym sobie tych górek podokładała?
Ciemna noc murowana! 

Super było, dzisiaj też to powtórzę, ino na innej trasie :D