Who is the boss? :D

Czwartek, 11 października 2018 · dodano: 12.10.2018 | Komentarze 3

Wiecie,że jazda na rowerze nigdy się nie nudzi? :P
Wiecie!
Wiecie,że jak jest taka pogoda jak teraz, micha się podwójnie cieszy?
Wiecie!
Wyżyć się nie mogę na tym rowerze, cały rok jazdy, a mi mało i mało! ;)

O jak ja drobiłam nogami w pracy,żeby już, JUŻ być na rowerze!
Kiedy się w końcu doczekałam, z ogromnym zdziwieniem odkryłam,że dwie warstwy ubrania na górze, to zdecydowanie za dużo!!!
Matko, już wyjeżdżając z domu, miałam ochotę się rozbierać :D
Świetna ta pogoda!
Koniec końców nie rozebrałam się, bo po prostu szkoda mi było czasu, na takie zabawy.
Dzień zdecydowanie za szybko nam już ucieka :o

Połowa października, a ja dalej na króciaka, no love so much!

Pojechałam w stronę Łącka z zamiarem zwiedzenia Ochotnicy i tak się kierowałam ;)
Po drodze podziwiałam przepiękne okolice w jesiennej szacie, które na prawdę powodowały jeden wielki AHHHH.... <3

Nim dojechałam do Ochotnicy, w Zabrzeży konieczny mi był postój, bo przecież ja od rana na samych bułkach, bo na obiad mi szkoda było czasu :D
Rozumiecie?
Obiad, to pół godziny w plecy. Zasiedzenie obiadu w brzuchu kolejna godzina w tył!
I co? I noc, a nie rower!
Weszłam do pierwszego lepszego sklepu i naładowałam do kieszonek mnóstwo kalorii :D 

Bo tak smakuje życie...! :D
Po zjedzeniu z automatu połowy zapasów, ruszyłam dalej mając nadzieję,że w Ochotnicy jeszcze działa zachodzące słońce...
Niestety nie działało :(
Zjechało już za otaczające tą miejscowość drzewa i lasy, pozwalając całej wsi jak długa i szeroka pozostać już w cieniu do kolejnego ranka :P
A szkoda, bo na prawdę miałam ochotę przejechać ją całą :P
Chociaż patrząc na czas mojej jazdy, pewnie by mi dnia brakło i dopiero wtedy bym zmarzła i podziękowała sobie w duchu za zabranie drugiej warstwy :D
Kiedy stwierdziłam,że jazda przez tą wieś nie ma sensu, bo nie ma słońca i nie ma kolorków, zawróciłam.
Zawracając, zauważyłam świetne miejsce na pstrykanie jesiennych fotek!!!

Ekstra co? :P
Tak mnie wena twórcza wzięła,że pstrykałam i ja i pstrykał samowyzwalacz.
Kiedy to samowyzwalacz miał rozkaz pstryknąć, ja bawiłam się w modelkę :D 
Patrzcie na efekty mojej "ciężkiej" pracy :D
Pracy kolarza, amatora i do tego fotografa laika:

WHO IS THE BOSS? :D



Tyle!
Fajne nie? :P

Kiedy pokazałam tą sesję Chopusiowi zapytał:
"Co Ty wozisz ze sobą jaki stojak, czy co?"
Ja mu na to weeeeź, stojaki są dla amatorów!
Ja wykorzystuję elementy przyrody i nie tylko :D
Są kamienie, są korzenie no i jest bidon! :P
I nie trzeba żadnego trzepackiego stojaka :D

Kiedy ogarnęłam,że już przed 17,a ja mam ze 30 km do domu, zwinęłam "sprzęt", ubrałam kamizelkę, (bo już ostygłam) i ogień w kierunku domku <3
Po wyjechaniu z mojego fotograficznego azylu, stwierdziłam jednak,że nie ma się gdzie śpieszyć, bo na "normalnym" terenie i poza Ochotnicą jeszcze spoko dnia jest. 
W drodze z Łącka na Czarny Potok musiałam się rozbierać, bo kamizelka, to jednak było za dużo :P
W tym momencie przeleciało mi przez myśl,żeby wracać przez Łukowicę i dalej przez Przyszową do domu.
Jeśli tak,to w Czarnym Potoku odbić za kościół i chwilę się jeszcze powspinać,ale patrząc jak szybko zjeżdża słońce, zaniechałam tego pomysłu!
I bardzo dobrze, bo jadąc normalną drogą i tak już prawie po ciemku wróciłam, a co dopiero by było jakbym sobie tych górek podokładała?
Ciemna noc murowana! 

Super było, dzisiaj też to powtórzę, ino na innej trasie :D 

Nie wyrywajcie sobie zębów w "sezonie"!

Wtorek, 9 października 2018 · dodano: 09.10.2018 | Komentarze 0

Trza być zdolnym,żeby przy takiej pogodzie zgłosić się dobrowolnie (prawie!) do dentysty na usunięcie zęba!
No dobra, nie jest to dobrowolne widzi mi się, tylko dobrowolne dostosowanie się do metod leczenia ortodontycznego. 
Myślałam,że mi się upiecze z tym rwaniem zębów, jednak się nie upiekło...
Odciągałam tą kwestię aż do zakończenia wszystkich tegorocznych wesel i dobrze zrobiłam!
O jakby mnie serce bolało kiedy bym jeszcze w sierpniu zaraz po otrzymaniu skierowania poszła te zęby (w ilości dwóch) rwać, ojej!
Teraz w październiku za to cierpię, bo pogoda lepsza chwilami nawet jak we wakacje, no ale nie ma co szaleć!
Chwila przyjemności na rowerze po usunięciu zęba, a skutki mogą się za mną ciągnąc dłuuugooooo!
Tak więc, jedna czwórka wyrwana, tydzień przerwy od jakiejkolwiek większej aktywności na świeżym powietrzu, co by sobie nie zaszkodzić!
W ramach rekompensaty za moralne straty przez niemożność wożenia się na rowerze, chociaż wypad w Tatry zaliczyłam :P
Już któryś z kolei w tym roku :P
Też było zajebiaszczo <3

To w niedzielę, dzisiaj w końcu był rower!!
Wsiadając na niego zastanawiałam się czy aby dalej umiem na nim jeździć :P
Ale jak mi to Chopuś powiedział "Ciebie oduczyć jeździć, to tak jak drugiego oddychać", racja! :D
Już się zdenerwowałam,że nie uda mi się dzisiaj pojeździć, bo przy próbie dopompowania powietrza do przedniego koła, wydawało mi się,że zepsułam wentylek, ale nie, na szczęście miałam farta! <3
Wyjechałam później niż zakładałam, a powodem tego stanu były poranne mgły!

Wy ubierałam się jak na wojnę,żeby później się rozbierać!
Nawet okulary zabrałam nie te co trzeba, bo nie były przeciw słoneczne! :D
Skąd miałam wiedzieć,że już w sąsiedniej wsi nie ma mgły i świeci piękne słońce, kiedy u mnie jeszcze nawet jeden promień się nie pokazał, znad tego mleka? :P
No nic to, nie będę się wracała przecież do domu po inne szkła, helloł!
Szkoda mi było tego:

!!!
Bez pomysłu na trasę. Chociaż ciągło mnie na Piwniczną, ale tam ciągle remontują drogę!
Wybrałam się stronę Łącka i tu wpadłam na pomysł,żeby przejechać się przez Kamienicę i wrócić przez Młyńczyska do domu.
Pomysł okazał się trafiony, bo przecież w większości trasa wiedzie przez szosę wiodąca między drzewami i lasem ;)
Ślicznie było!
Zresztą patrzcie:

Aż mi się nie chciało wracać do domu, no ale praca mnie poganiała, ehh ;)

Monday evening!

Poniedziałek, 1 października 2018 · dodano: 02.10.2018 | Komentarze 2

Rzekłabym "jak ja nie lubię poniedziałków!" i bym nie skłamała!
Ciężki, to był dzień, dzień w pracy.
Po pracy mimo nie najlepszej pogody (słońce raczyło świecić, tylko wtedy kiedy ja miałam zmianę), musiałam, po prostu musiałam iść na rower, bo inaczej bym wybuchła.
Moja praca nie jest już fajna...

Pojechałam bez planu, byle przed siebie.

W efekcie wyszła mi całkiem fajna trasa, z małym ruchem na drodze (nie licząc Wysokiego i tamtejszej DK) i nawet zdążyłam przed totalną ciemnością wrócić do domu.
Jechało mi się raz lepiej, raz gorzej, nie cudowałam, nie miałam parcia na nic, byle przejechać, byle się wyżyć na Biance (biedna!).
Po lekko ponad dwóch godzinach jazdy, trochę mi przeszło i mogłam bez szkody na domownikach, spokojnie spędzić resztę wieczoru w domu.

W końcu lepiej w pogodzie i w czasie.

Piątek, 28 września 2018 · dodano: 28.09.2018 | Komentarze 3

Co lepiej w pogodzie, to wołają w pole!
Albo jabłka zbierać albo orzechy albo inne dziady, jej a ja chce na rower!
Dzisiaj mimo,że praca jeszcze jest, postanowiłam ją olać i oddać się przyjemności <3
Zeszło mi trochę nim się wyzbierałam z domowych (tylko domowych),porannych obowiązków, ale może to i dobrze, bo zrobiło się na prawdę przyjemnie na termometrze :P
Chociaż cieszyłam się,że wróciłam po kamizelkę <3

Nie miałam pomysłu na trasę, jechałam gdzie mnie wiatr poniesie ;)
Połowa trasy udała się z wiatrem, druga połowa pod wiatr, ale i tak było fajnie :)
Nie wiele podjazdów, w sumie dwa większe i mało czasu,ale pogoda za to idealna :P

Wracając do domu, a mając jeszcze trochę czasu w zanadrzu, postanowiłam się obrócić do Sącza, bo miałam tam małe załatwienie, a jeżdżąc do pracy nie miałam czasu, bo korki, także wykorzystałam przyjemne z pożytecznym :P 

Szlifem na Bocoń

Środa, 26 września 2018 · dodano: 02.10.2018 | Komentarze 1

O jaki ktoś miał świetny pomysł stworzyć rower! :P
Kiedy miasto stoi w gigantycznym korku, a Ty "mądry kolarzu",śmigasz sobie niezauważony między tymi wszystkimi samochodami, po chodnikach i innych trawnikach :D
Ave rower!

Bosze jak ja dawno nie jeździłam w niedzielę na rowerze!!!

Niedziela, 23 września 2018 · dodano: 25.09.2018 | Komentarze 4

To był spontan i totalne wykorzystanie wolnej niedzieli ;)
Dawno, na prawdę dawno nie jeździłam na rowerze w niedzielę :O
Tak dawno,że nawet nie pamiętam kiedy to było!
Tym razem się udało pokręcić po okolicy ;)
Rano obudziłam się po 7, więc postanowiłam nie dziadować tylko wstać i iść na ranną  mszę do kościoła.
Po kościele śniadanie i codzienny obrządek w domu. 
Kiedy przygotowałam wszystko do obiadu i wiedziałam,że reszta domowników zaraz wróci z sumy, tak zabrałam tyłek w troki i ogień w tą słoneczną, ale i chłodną pogodę.
Wiało tak,że postanowiłam jechać z wiatrem, broń Boże pod!
Kierunek Marcinkowice i dalej na Wysokie.
W Marcinkowicach chwila na jesienne foteczki i ogień w dalszą trasę, bo przecież zamarznę tak stojąc i pstrykając!

Myślałam,że będę miała większą frajdę z tego niedzielnego wydarzenia, a gdzieś w połowie trasy już chciałam być w domu!
Na szczęście udało mi się nie spóźnić na rodzinny, niedzielny obiad, który zjedzony zaraz po zejściu z roweru szybko zapchał.
Nie ma bata trzeba dychnąć przed obiadem, a nie tak z buta, ale skoro już było na stole :P
Po jedzeniu dopiero się wykąpałam i mogłam rozpocząć dalszą i przyjemniejszą część niedzielnego popołudnia <3

Wbrew wszystkiemu :P

Wtorek, 18 września 2018 · dodano: 19.09.2018 | Komentarze 0

Ehh ta wycieczka była takim balansem na granicy nienawiści i zadowolenia :P
Dlaczego? 
A no dlatego,że w domu kupa roboty, a ja piszę z pracy do mamy,żeby nie czekała na mnie z obiadem, bo zaraz jak wrócę, przebieram się i ogień na rower :D
Chyba się wkurzyła,cóż...życie.
Jak postanowiłam, tak zrobiłam.
Ledwo weszłam do domu, już z niego wyszłam :)
Jak się mi będzie dobrze jeździło, to wrócę nie prędko, jak dziadosko, to jeszcze co pomogę w domu.
Jechało mi się wyborowo <3
Temu Panu nad Dunajcem chyba znacznie gorzej :D

Co za pogoda, ludzie!
Nawet w lecie czasami takiej nie było!
Bezchmurne niebo, 27 stopni i ciepło, bardzo ciepło!
Szkoda takiej pogody zmarnować na robotę w domu <3

Wbrew powszechnej wiedzy,że Rytro od Barcic rozkopane, postanowiłam się szlifnąć w tamtym kierunku, bo daaaawno (właśnie przez remont drogi) tam nie byłam.
Po drodze widoczki już mocno jesienne, ale pięknie jest!


Kiedy w połowie drogi stwierdziłam,że w nosie mam robotę w domu i chcę wykorzystać fakt,że się wyrwałam od roboty, tak zajechałam prawie aż na Słowację :P
Prawie, bo na rondzie przed Mniszkiem zawróciłam.
Z powrotem jakby wiatr mi trochę pomagał i jakby wiało w plecy, ale ja już chyba coraz mniej siły miałam, bo zaczęły mi się wahania prędkości :D
Cóż, nikt mnie nie goni!

Stary Sącz już też taki jesienny ;)

Królowa (tej) szosy! :D

Jakoś tak na rynku w Starym odechciało mi się już jeździć i miałam zjechać prosto do Brzeznej na obwodnicę, ale jednak diabełek podkusił i wracałam przez Gołkowice i Podegrodzie :P
Ciemno robi się już bardzo szybko i na prawdę chwila zawahania i trzeba wracać do domu po zmroku.
Ja się a szczęście wybroniłam i zza kokpitu roweru oglądałam piękny zachód słońca :D 

Wracając, musiałam zmierzyć się z psami-sprinterami i na koniec podskoczył mi puls, w końcu! :D 
Po powrocie spóźniony obiad (a może już kolacja?), obczajenie jak bardzo się na mnie w domu złoszczą przez tego giganta i spokojny odpoczynek po całym dniu :D
Lato trwaj!

Rapha Women's 100 Podhale!

Sobota, 15 września 2018 · dodano: 17.09.2018 | Komentarze 4

Zdarzyło się, w końcu! :P
W końcu dotarłam do Nowego Targu i w końcu wybrałyśmy się z Pauliną na rowerowego szlifa!
Bosze rok tam jechałam!

Jak?
Ano ja podpuszczałam, Paulina zorganizowała :)
Kiedy na kolarskich portalach społecznościowych pojawiła się wzmianka o tegorocznej edycji Rapha Women's 100 pomyślałam,że pora wykorzystać babski blog i ogłosić światu,że nie tylko w dużych miastach na świecie kobietki wożą się na rowerach <3
Jesteśmy wszędzie!

Z początku Mamuśka zaczęła wymyślać,że za późno,że nie ma trasy,że (za zimno/ciepło, za sucho/mokro i wgl za... :P), ale w końcu utworzyła wydarzenie z konkretną trasą, godziną i miejscem startu.
Pozostało pomodlić się o sprzyjającą pogodę i liczyć na to,że ZAŚ mi nic nie wypadnie co nie pozwoli mi dotrzeć na Podhale.
No come on! Ileż można?!

Kiedy już wszyscy wiedzieli,że w sobotę 15 września będę niedostępnym cywilem,przyszła pora na wołanie o litość z góry i dobrą pogodę.
Jeszcze w piątek upewniłam się czy aby podhalańska Rapha wystartuje, ale i w tym momencie obiecałam sobie,że chociażby śniegiem kurzyło jadę, jak nie na kobiecą stówkę, tak chociażby do Pauliny na kawę i plotki.
Przecież,to takie babskie ;)
Pogoda jeszcze w sobotę od rana nie zachęcała do wyjścia z domu, a co dopiero do wyjścia na rower, ale...obiecałam.

Wsiadam w auto i myślę sobie, nawet mi się chcę :P
Pisze do Pauli,że już jadę,ona że za szybko, a ja że żartuję :D 
Jechałam i coraz bardziej wierzyłam w moc kawy, bo na to,że rower wyciągnę z bagażnika nie zapowiadało się, nawet po zaparkowaniu auta pod blokiem na osiedlu Pauliny.
Zabrałam jednak rower do góry iiii wygodnie rozsiadłyśmy się na kanapie, mając nadzieję,że chociaż kawa się szybko nie skończy :D
Po dłuższej,bo 2 godzinnej paplaninie, zdecydowałyśmy (mimo ciągłego braku słońca) na start tej podhalańskiej wersji Raphy :P
Szkoda,że pogoda była jaka była, bo może i więcej kobiet zdecydowało by się na przejażdżkę z nami, a tak to musiałyśmy we dwie godnie reprezentować te nasze południowe tereny ;)

Wystartowałyśmy.

Nie miałam pojęcia gdzie jedziemy, ale to było w tym wszystkim najlepsze :D
Z początku jechałyśmy w przeważającej części drogami rowerowymi, które albo ze względu na pogodę albo względu "posezonowego" były totalnie puste, ekstra!

Cisza, spokój, nie trzeba było się przepychać między samochodami i innymi kolarzystami.
Gadałyśmy,żartowałyśmy, czas uciekał, a kilometrów jakoś nie przybywało!
Jak zobaczyłam na liczniku DOPIERO 21 kilometrów, kiedy mi się wydawało,że jedziemy już dwa dni, to zwątpiłam!
Dobrze,że miałam towarzystwo, bo weźźź samemu bym umarła :O
 
Jedziemy dalej. 
Ja dalej nie znam terenu i jedyne co mi barz przeszkadza, to te małe, dojadłe pikusiozaury!
Jakie małe, takie dojęte!

Pogoda się wyrabia, czasami druga (w sumie pierwsza) warstwa bluzki z długim rękawem mi nie potrzebna,ale tylko czasami.
To jest Podhale, tu się nie dyskutuje!

W połowie naszego dystansu słońce wyszło na dobre, ale nie mylcie pojęć.
Było słońce, ciepła jakiegoś za dużego nie :D

Kiedy dojeżdżałyśmy do końca naszego "rajdu", konieczna była wizyta na myjni (samochodowej), bo nasze wozy ciężko zniosły przeprawę przez Spiskie tereny :D

Asfalt wyłożony bydlęcym łajnem, no tego nawet w sądeckim nie grają :D :P
Śmiechy chichy z tego,ale pasowało mi mycie roweru, bo przynajmniej nie będę miała jeszcze tego na głowie :P
Już i tak jestem spóźniona!
Poza,nie lubię trzymać w domu brudnego roweru, bo mi go ruda łapie :O

Odpicowałyśmy fury i kiedy padło zapytanie o to co teraz zjemy w odpowiedzi wyszło KFC!

Nie jestem jakimś zwolennikiem tego jedzenia, ale jak każdy normalny człowiek raz na jakiś czas i na to się skuszę.
W dodatku na mojej stravie brakowało mi jakieś 2.5 km do wyznaczonej przez organizatora "stówki", więc nie ma się co pchać od razu na mieszkanie, trzeba dokręcić, co by zaliczyć to wyzwanie :P

Jedzenie wyborowe, jadłam aż mi się uszy trzęsły, pyszne było!
Jeżdżąc, chyba spaliłam cały cukier z organizmu, bo jak nie jestem zwolenniczką pepsi tak i ona zrobiła robotę!
Normalnie mogłam wsiąść i dalej drylować na rowerze :P

Mogłam,ale czas!
Wiedziałam dobrze,że na wieczór umówiłam się z Chopusiem i nie spodziewałam się,że tak długo nam zejdzie :O
Pewnie gdyby pogoda dopisywała od samego rana i faktycznie wystartowałybyśmy o umówionej 10, nie zeszło by nam tak długo, a tak to aż mi głupio!
No cóż, stało się.
Zostało mi się wykąpać i pora wracać do domu, bo jeszcze tyle drogi przede mną :o
Obiecałam Paulinie, że postaram się ją jeszcze w tym roku odwiedzić (z rowerem czy bez), co by na mnie znowu rok nie czekała!
Czy to się uda? Czas pokaże,ale chciałabym ;)

Po godzinie pirackiej jazdy samochodem,spóźniona, ale zadowolona wróciłam do domu i... Chopusia <3

Szybciutko!!! :P

Czwartek, 13 września 2018 · dodano: 13.09.2018 | Komentarze 3

Ja i moje napięte grafiki :P
Zawsze chcę zrobić więcej niż czas mi na to pozwala, cóż... taka już moja natura ;)
Noc miałam tak strasznie dziadoską,że cieszyłam się jak wstałam,że to już!
Nic się nie wyspałam, nic!
Dlatego też założyłam,że dzisiaj nie jeżdżę na rowerze, bo a nuż mnie może spanie zbierze?
Plan dobry, tylko podczas śniadania dowiedziałam się,że tata bierze sobie jutro wolne,żeby nadgonić jesienne porządki koło domu, więc wiadomka,że na rower jutro nie pójdę, bo pasuje mu pomóc... ;)
No i tym sposobem dzisiaj zaś pojechałam na szlifa!

Szybko musiałam, bo obiecałam mamie,że pozbieram orzechy i zrobię zapiekankę na obiad, a przecież jeszcze muszę zdążyć do pracy!
Jakbym wiedziała, że tyle tego będzie, to bym wstała już o 5:30 bo i tak przecież nie spałam :D
Pogoda przecudna, szkoda,że nie mogłam się tak po prostu bez zegarka w ręce powłóczyć, no ale cóż, jak mus to mus...

Po powrocie do domu odkryłam nieprzyjemną sprawę!

Moje pierwsze "profesjonalne" spodenki się prują,lol!!!
Zostałam o jednych gaciach!
Smuteczek! :(

Oznacza to,że na przyszły sezon, koniecznie będę musiała znaleźć jakieś nowe,ładne wdzianko, bo w jednym zestawie długo nie nawojuje :O
 

I jest 5 tysiak kilometrów w tym roku :P W K O Ń C U!

Środa, 12 września 2018 · dodano: 12.09.2018 | Komentarze 2

Zeszło mi w tym roku z tymi kilometrami :)
Jak ktokolwiek obserwuje mój bloguś widzi, że jeżdżę troszkę mniej niż chociażby 3 lata temu.
Cóż są w życiu priorytety i priorytety ;)
Jazda na rowerze jest ważna (albo przynajmniej fajna :P), ale są sprawy dużo ważniejsze i przyjemniejsze od roweru :P
Im jestem starsza tym bardziej, to rozumiem <3
Jeżdżę kiedy mogę i ile mogę,ale tak żeby nie zaniedbać swojej kondycji i co ważniejsze nie zaniedbać spraw prywatnych,bo te są jednak najważniejsze <3
Nie można dopuścić, by to rower rządził naszym życiem! 
Po prostu nie można.

Dzisiejszym przejazdem przekroczyłam w końcu 5 tysięcy kilometrów wykręconych w tym roku!
Mimo,że strava mówi co innego i zawyża mi te dane prawie o 600 km ja tego nie uwzględniam,bo te 600, to zimowy trenażer,a trenażer się nie liczy,bo to nie wycieczka, a męczarnia!
Chciałabym dojechać do 7 tysięcy kilometrów tak jak udało mi się to zrobić w zeszłym roku, ale nie wiem na ile czas i pogoda mi na to pozwolą? :)
Zobaczymy!

Nie mając za dużego pola do popisu na trasę (bo ciągle dookoła trwają remonty!), postanowiłam wepchać się w Chełmiec i jego zakorkowaną część, tylko po to,żeby objechać kółeczko do Mordarki przez Marcinkowice i do domu przez Wysokie :P
Pogoda hmm... jakby to dobitnie stwierdzić idealna! 
Jak na połowę września wręcz wymarzona!
Oby tak jak najdłużej,bo gęba mi się sama śmiała! <3