Pielgrzymka dzień II. Racławice-Zrębice.

Sobota, 29 lipca 2017 · dodano: 01.08.2017 | Komentarze 0

Obudziłam się przed 5 i z niedowierzaniem słuchałam dźwięków wpadających przez otwarte okno.
Ktoś gonił po placu obok plebani i głośno się śmiał...
Serio, byli tacy którzy nie spali całą noc? :D
Szacun ludzie!
Ja mimo,że moje współlokatorki długo rozmawiały, po skończonej konwersacji z Ziomkiem, zaraz zasnęłam ;)
Olałam gadających na zewnątrz i zasnęłam,żeby o 6 ostatecznie się obudzić i wstać.
Szybka toaleta, pakowanie, poranne rozmówki z nowo poznanymi ludzikami iii punkt 7 meldujemy się w kościele na mszy ;)

Po mszy krótka odprawa iiii jedziemy do Miechowa, tam podobno zakonnice przygotowały dla nas śniadanie (nowość!).


Zakonnice zakonnicami, ale Biedronka była wcześniej, a tamtejsze bułki z parówkami nie dorównają żadnej zakonnicy :D
Tak się złożyło,że odjeżdżając spod Biedronki nie potrzebowałam już niczego do żołądka :D 

Wszystko wszystkim, ale skoro większość...

...jak nie wszyscy! zatrzymali się u zakonnic, tak i my zrobiliśmy pauzę :P

Napiłam się herbaty, a żurek z kiełbasą, jajkiem i chlebem (wypas!) olałam jednogłośnie.
Mój żołądek by tego nie ogarnął ;)

Po (dla niektórych) drugim śniadaniu, a mojej herbacie, pomodliliśmy się jeszcze w przy zakonnym kościele i wyruszyliśmy w kierunku Charsznicy.

Jestem pełna podziwu dla tej miejscowości, ze względu na ilość sadzonej i uprawianej tam kapusty :D
Do kapusty dochodzi od wczoraj masa cebuli i stwierdzam,że im bardziej wgłąb Polski tym więcej ta gospodarka hula ;)
No i transport też...;)

Jedziemy i jedziemy i w sumie mamy dość,bo nie dość,że nas po wczoraj nogi bolą, a i Piotrka piecze tyłek, to jeszcze wiatr, ciągły wiatr w twarz! 

Bieda! Ale bronimy się :)
Nasz neutralny wóz daje radę :P

Na obiad mamy się zameldować w miejscowości Pradła w barze "Borowik".
Pamiętam ten bar, nie zmienił się nic!
Ta sama speluna,ta sama pomidorowa, ale zjadłam ;)
W sumie dzisiaj się mniej jeść chciało, bo gorąco.
Za to wody to piliśmy hektolitry!!!!
W pewnym momencie kapłam się,że sklepu nie mijaliśmy już od dłuższego czasu, a Piotrek ma taki śmieszny mały bidon,że na pewno już usycha!!!
Z początku nie chciał zabrać mojego "zapasowego", ale w końcu się przemógł iii nawet podziękował, bo by padł!
Za jakieś kilka następnych kilometrów pojawił się sklep iii mogliśmy się wszyscy zatankować.

A może by tak... browarek? :D

Marcin znał jakiś skrót dzięki któremu, nie musieliśmy wjeżdżać do miasta Lelów tylko zgrabnie przejechaliśmy go bokiem ;) 
Droga ciągle wiła się w górę i w dół, w górę i w dół.
Były też miejsca totalnie płaskie i odsłonięte zasiane w całości zbożami :D

Nie śpieszyliśmy się wcale, bo nie dość,że gorąco, to jeszcze kurde dobrze się tak plątać większość dnia na rowerze, zwłaszcza że dzisiaj nie straszyła nas żadna burza ;)

Znalazł się nawet czas na nieco romantyzmu ;)

Wydawało mi się,że na tym nieco krótszym odcinku będzie znacznie więcej przewyższeń niż dzień wcześniej, a tu patrzę, nawet tysiaka w górę nie podjechałam :D 

Coraz bliżej i bliżej naszego celu:

Przez myśl mi nawet przeszło,że następnym razem jeśli wybiorę się na tą pielgrzymkę, załatwię sobie nocleg na Jasnej Górze i już nie będę dzieliła pielgrzymki na 3 dni, bo dwa w zupełności wystarczą ;)

Do szkoły w Zrębicach dotarliśmy przed dyrektorem,więc że tak powiem pocałowaliśmy klamkę, ale przynajmniej ubrania na czas przyjechały :D

Kiedy dyrektor wpuścił nas na swoje włościa, mogliśmy spokojnie od razu iść się wykąpać i odpoczywać po trochę gorszym po gorącym etapie naszej pielgrzymki.

Kiedy już wszyscy zaś zajęliśmy się  integracją, w końcu dojechała do nas wymarzona pizza, a do tego zrobiliśmy ognicho i nawet brak tradycyjnego bigosu nie bolał mnie tak bardzo :P

W czasie apelu dogadałam się z Anetą, Piotrkiem i kilkoma innymi osobami,że wstajemy o 3, po to żeby na 6 być już na Jasnej Górze.
Nigdy nie byłam na odsłonięciu obrazu, a mówią,że to duże przeżycie i punkt kulminacyjny każdej pielgrzymki...

Także zmieniam klasę do spania iii śpię tam gdzie ludziom się chce wstać o 3 :P

Po apelu i kilku sprawach organizacyjnych idziemy spać...
Tym razem czeka na nas twarda podłoga i śpiwór...

Cóż... ;)